برداشت مکانیزه برنج

اولین برداشت مکانیزه برنج از شالیزارهای استان گیلان با استفاده از کمباین مخصوص برنج آغاز شد.

رییس اداره روابط عمومی جهاد کشاورزی گیلان با اعلام این خبر به خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه خزر گفت: این برداشت توسط رمضانعلی یوسفی کشاورز روستای نرکه املش در سطح سه و نیم هکتار از نوع هاشمی در حال انجام است.

مرتضی نجاتی افزود: شهرستان املش با دارا بودن 3500 هکتار اراضی شالیکاری مقام چهاردهم استان را در زمینه تولید برنج داراست.

وی خاطرنشان کرد: برداشت مکانیزه برنج در شالیزارهای استان گیلان در سال جاری در سطحی معادل 40 هزار هکتار انجام خواهد شد.

نجاتی همچنین گفت: کار برداشت برنج در 25 درصد از مزارع برنج گیلان انجام شد.

رییس اداره روابط عمومی جهاد کشاورزی گیلان گفت: در حال حاضر در 80 درصد مزارع برنج خوشه برنج ظاهر و در 35 درصد مزارع برنج نیز 35 درصد برنج به مرحله برداشت رسیده است.

وی افزود: کار برداشت برنج در 25 درصد از مزارع برنج گیلان به اتمام رسید.

 

---

 

مقدمه:    فاکتور مهم موثر در ایجاد هر اکوسیستمی، طبیعت خاکهای آن است. خاک ها برای بیشتر گونه های زندگی که بر روی سیاره زمین رشد می کنند، حیاتی هستند. به عنوان مثال خاک ها برای گیاهان ریشه دار که پایه زنجیره غذایی هستند، مواد مغذی مورد نیاز را فراهم میکنند.    ترکیب خاک از آنچه که مردم فکر می کنند بسیار پیچیده تر است. خاک فقط شامل ذرات ریز کانیایی یا ذرات آلوده (Dirt) نیست. یک خاک واقعی دارای آب، هوا و مواد آلی نیز میباشد. تشکیل یک خاک متاثر از مواد آلی، آب و هوا، توپوگرافی، مواد سنگ مادر و زمان است.

خاک چیست؟    تعاریف زیادی تاکنون از خاک بعمل آمده که ساده ترین تعریف چنین است: خاک عبارت از قشر چند سانتی متری تا چند متری از مواد آلی و غیر آلی است که بر روی سنگ قرار گرفته و شامل هوا، آب، موجودات زنده، مواد آلی و ذرات کانیایی( عناصر معدنی) است و گیاه می تواند بر روی آن ادامه حیات دهد.    ماهیت خاک از روی موقعیت اقلیمی، پستی و بلندی، وضعیت آب شناسی آن تعیین و توسط استعداد آن برای رویاندن گیاه بیان می شود.  PH خاک:    خاک ها در بر دارنده واکنش های شیمیایی آلی و غیر آلی هستند. بیشتر این واکنش ها بستگی به تنوع خصوصیات شیمیایی خاک ها دارند. یکی از مهمترین خصوصیات شیمیایی یک خاک PH آن است. PH خاک در ارتباط با غلظت یون هیدروژن آزاد در زمینه خاک است. یون های هیدروژن در خاک توسط تجزیه آب، فعالیت های شیمیایی ریشه و بیشتر واکنش های هوازدگی شیمیایی به وجود می آیند. غلظت یون های هیدروژن تعیین کننده PH خاک است. خاک های با غلظت های بالای یون هیدروژن تمایل به حالت اسیدی دارند. خاک های آلکالن(قلیایی) غلظت نسبتا پایینی از یون هیدروژن را دارند.     هوموس:    توده ای از ذرات کانیایی به تنهایی یک خاک واقعی را تشکیل نمی دهد. خاک های واقعی بوسیله ارگانیزم های زنده تحت تاثیر قرار گرفته، تغییر می کنند و (Supplemented) افزوده میشوند.    گیاهان و جانوران در توسعه و گسترش خاک ها بوسیله ایجاد مواد آلی اضافی کمک می کنند. قارچ ها و باکتری ها این مواد آلی را به یک ترکیب شیمیایی نیمه محلول که "هوموس" نامیده می شود، تبدیل می کنند. ارگانیزم های بزرگتر موجود در خاک مانند کرم های خاکی، سوسک ها و موریانه ها، هوموس را با مواد معدنی موجود در خاک در هم می آمیزند.    "هوموس" یک ماده بیوشیمیایی است که در لایه های بالایی خاک که تیره است، تشکیل می شود. خود هوموس به رنگ قهوه ای تیره تا سیاه است. مطالعه هوموس بصورت مجزا بسیار مشکل است، چرا که هوموس با ذرات ریز مواد معدنی به خوبی مخلوط شده است. هوموس از اسیدها(هومیک و فولیک)، قارچها، باکتریها، دیاستازها و ترکیبات آلی دیگر که در مراحل گوناگون تجزیه می باشند تشکیل یافته است و در تشکیل آن نقش لیگنین حائز اهمیت فراوان است؛ زیرا مواد ازته و گلوسیدها بر روی ان تثبیت گشته، به این ترتیب از یک طرف مولکولهای بزرگ آلی را تشکیل میدهد و از طرف دیگر به ذرات رس متصل می گردد. خاکدانه های رسی- هوموسی که به این ترتیب از آمیزش تنگاتنگ مواد آلی و معدنی پدید می آیند ساختمانی نرم و قابل تهویه با ظرفیت بالای ذخیره آب و عناصر غذایی به خاک می بخشد.    مواد پروتئینی موجود در هوموس که از کالبد موجودات زنده حاصل می شود، توسط موجودات ذره بینی با منشاء گیاهی و جانوری(گیاوزیا) تجزیه می یابند و به آهستگی معدنی شده، به طور پیوسته غذای گیاهان را تامین می نمایند. به بیان دیگر هوموس ماده غذایی بینابینی و ذخیره ای است که عامل اصلی حاصلخیزی خاک را تشکیل می دهد.    هوموس فواید زیادی را برای خاک فراهم می آورد؛ از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:    - هوموس توانایی خاک را برای نگهداری و ذخیره رطوبت افزایش میدهد    - ته نشست مواد حمل شده توسط باد و باران    - هوموس منبع مهم مورد نیاز تامین کربن و نیتروژن گیاهان است    - هوموس باعث بهبود ساختمان خاک برای رشد گیاهان می شود    هوموس دارای انواع گوناگونی است که بستگی به کیفیت مواد آلی و نوع سنگ مادر دارد:    1- هوموس مول: پیوند تنگاتنگ با ذرات معدنی دارد و غالبا در اقلیم معتدل و مرطوب بر روی خاکهای قلیایی و رسی با خاک برگ فراوان و تجزیه پذیر تشکیل می شود.    2- هوموس مور: فشرده تر بوده، در اقیلم سردتر و بر روی خاک برگهایی که به دشواری تجزیه می شوند(مانند برگهای سوزنی کاج) و بر روی خاکهای ماسه ای و اسیدی که عملا فاقد کلوئید رس می باشند تشکیل می شود.    3- هوموس مودر: نوع بینابینی دو قسم فوق می باشد. نمونه هوموس اسید در اطراف کوه های آلپ مشاهده می شود.    فعالیت های آلی در خاک ها فراوان است. یک سانتی متر مکعب از خاک حاوی بیش از 1000000 باکتری است. 1 هکتار از چراگاه ها در یک آب و هوای مرطوب می توانند حاوی بیش از 1000000 کرم خاکی و 25000000 حشره باشد. حشرات و کرم های خاکی در به هم آمیختن و تهویه خاک ها نقش بسیار موثری دارند. این ارگانیزم ها(موجودات زنده) مسئول ایجاد بخش مهمی از هوموس بوسیله گوارش ناقص مواد آلی هستند

محققان زیست شناسی میکروارگانیسم های خاکزی موسسه «ماکس پلانک»آلمان، ژن هایی را شناسایی کردند که به عامل بیماری سیاهک ذرت توانایی زنده ماندن در درون گیاه را می دهند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این محققان با بررسی در میان هفت هزار ژن قارچ Ustilago maydis، ژن هایی را یافتند که به قارچ این امکان را می دهدکه بدون کشتن گیاه میزبان، پارازیتیسم خود را ادامه و در درون گیاه بقاء یابد. به گفته این تیم که متشکل از 80 دانشمند از سراسر دنیا است، شاید این ژن ها به قارچ بیماری زای مذکور در اختلال سیستم دفاعی گیاه کمک می کنند. به گزارش پایگاه گیاهپزشکان ایران، محققان هم اکنون امیدوارند که نتایج مطالعاتشان را به سایر قارچ هایی که مانند U.maydis به حیات گیاهان وابسته اند تعمیم دهند.

آبیاری با آب دریا گوجه فرنگی را قوی تر میکند؟

اساس تحقیقات دانشمندان، گوجه فرنگی هایی که با آب دریای رقیق شده آبیاری شده اند به میزان قابل توجهی در مقایسه با گوجه فرنگی های معمولی آنتی اکسیدان بیشتری دارند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ریکاردو ایزو و همکارانش در دانشگاه پیزا - ایتالیا - ثابت کردند که آب شور رقیق شده می تواند باعث تولید بیشتر آنتی اکسیدان هایی مثل ویتامین های E و C در محصولات زراعی شوند.

گیاهان، آنتی اکسیدان را در هنگام تنش نسبت به شوری، خشکی و یا شرایط نا مستعد دیگر تولید می کنند. محققان بر روی گوجه فرنگی تحقیق کردند که در سرتاسر دنیا کشت می شود و کمی نسبت به شوری مقاوم است.

به گزارش پایگاه زیست شناسی، این محققان که چندین نوع گوجه فرنگی را در شرایط شوری متفاوت کشت کردند دریافتند که گیاهانی که در رقت 10 درصد آب دریا رشد کرده اند بالاترین میزان آنتی اکسیدان را دارند.

ادوارد گلن، گیاه شناس دانشگاه آریزونا می گوید:این پدیده اگر عمومیت می داشت خیلی جالب بود چون در آن صورت هر گیاه زراعی در مجاورت کمی نمک محصولات بهتری را می داد.

تقریبا 70 درصد تمام آب های شیرین قابل دسترسی، برای کشاورزی مصرف می شوند